PRATEN
IS ONZE
GROOTSTE
WEERSTAND
In het klassieke familieopstellingen zetten ze de representanten neer op een plek en laten ze hen zinnen uitspreken. Wij vanuit onze school, laten de mensen zelf het veld betreden en in stilte hun plek vinden.
We praten zo min mogelijk tijdens de opstelling. Ik vind deze nieuwe vorm zuiverder, omdat er niet vertaald hoeft te worden naar woorden, die mogelijk niet precies weergeven wat er bedoeld wordt.
Ook de verbale toevoeging van de representant over hoe hij zijn plek ervaart, blijft in principe achterwege. Zodra je taal gebruikt, leg je iets vast en taal is per definitie splitsend. Dit is de reden dat ik met het nieuwe familieopstellingen niet zo in de taal verstrikt wil raken. Maar soms is taal ook nodig, omdat we het nodig hebben om met elkaar in verbinding te blijven en een opstelling anders een eigen leven gaat leiden. Er is een middenweg, je kunt taal gebruiken om je gevoel te omschrijven, en minder definitieve woorden uitspreken. Je kunt de gevoelstaal gebruiken, waarbij je onder jouw woorden blijft voelen wat je voelt.
Zowel voor de opsteller zelf, als voor de representanten is de manier van praten belangrijk. Als representant geef je na afloop van de opstelling vaak enige feedback terug. Als je dit met woorden doet, zeg dan wat je nu nog voelt, maar ga niet over dat wat er zojuist in de opstelling is gebeurd praten. Ga het ook niet interpreteren, ga ook niet zeggen wat je denkt, maar alleen wat je voelt. Vanzelfsprekend zijn dit dan korte zinnen, of enkele woorden. Deze zelfde aanwijzingen gelden ook voor de opsteller, op het moment dat je naar je cliënt luistert. Ga na wat jij voelt bij wat er gezegd wordt en blijf daarbij. Reageer met korte zinnen, vanuit je gevoel. Zodra je gaat zeggen wat je denkt of gaat analyseren wat er gebeurt, ga je omhoog in het mentale stuk en neem je de cliënt daarmee naar toe. Het is net alsof je in het diepe bent gedoken, maar door de mind en de woorden weer boven water komt met elkaar. Als je je mond dicht houdt, en soms ook je ogen ook sluit, kun je beter voelen. Praten is altijd een vorm van controle houden en heeft met weerstand te maken. Praten is misschien wel de grootste weerstand die er is. Voelen is overgave, met voelen kom je meer bij je kern.
Inzicht en begrip kunnen verhelderend werken, maar het helpt je uiteindelijk niet verder.
Wees niet te streng
Maar wees niet te streng voor jezelf, praten is niet verboden, en ook wel handig, als je beginnende opsteller bent, is iets meer praten vaak nodig, en kan je wel info vragen om je mind gerust te stellen en meer te begrijpen. Ik zelf ben nu meer van de diepe onderstroom, zoals ik dat als schoonheid en kracht beleefd heb en waar ik veel aan heb gehad.
Inzicht en begrip kunnen verhelderend werken, maar het helpt je uiteindelijk niet verder. Door te voelen wat er leeft en het te ervaren in het hier en nu, kun je het begrip en de herinnering een ware verschuiving in je binnenste geven. Misschien dat dit in de bovenstroom niet zichtbaar is, want de werkelijke wereld verandert er niet gelijk door. Maar het wezen van binnen is aangeraakt. Je ontwikkelt als opsteller steeds meer oog voor de verschuiving in het veld en de beweging die dit bij de client op gang brengt. Als dat door je heen mag stromen, dan kun je de blokkade echt voelen en meemaken, en daarna laten gaan om ruimte te maken voor bezielde levenskracht.
Herkenning
In dit vak is het heel belangrijk dat je voelt en mee voelt met je cliënt. De hulpverlener van vroeger moet een knop omdraaien van analyse naar voelen. Helder wetendheid wordt pas interessant als het verbonden is met helder voelendheid. Je voelt in je lichaam wat die ander voelt omdat je het herkent. Ik zie jouw verdriet want ik herken dat. Dat is de reis naar binnen. Je begrijpt de fouten van anderen door ze eerst in jezelf te herkennen en te onderzoeken. Daarbij is iets merkwaardigs aan de hand, wat essentieel is. Als je iets niet herkent, dan wordt je meestal om de tuin geleid door de persoonlijkheid van de cliënt, of door je eigen persoonlijkheid. Jouw diepere laag vertelt jou hoe het zit. Daarin ergens in je hart weet je dat precies, en weten we het allemaal. Je weet precies wanneer je jezelf voor de gek houdt. We weten wanneer de ander je voor de gek zit te houden. We zijn een ziel en de persoonlijkheid maakt er van de buitenkant een verschil van. Hoe verschillend we wel niet zijn, dat is een grote farce. Alles bestaat in jou, het hele universum bestaat in jou. Vertrouw er maar op dat je cliënten die bij je komen precies bij jou passen.
Ik wens je veel stilte de komende tijd.
Hylke Bonnema.
OPSTELLINGEN ONTDEKKEN?
Ervaar thuis de kracht van intuïtief systemisch coachen en maak een doorbraak in werk, liefde en leven.
Download nu het thuisgids Thuisgids Opstellen. Dan ontvang je ook elke twee weken onze inspiratiemail.
Gerelateerde Berichten
-
YES! We hebben onze accreditatie binnen van het KTNO, dit instituut heeft onze opleiding getoetst…
-
-
