De zoektocht naar het wonder van liefde

‘Zit ik weer alleen kerstfeest te vieren’, zong Andre Hazes. Een tekst die raakt in het hart van onze eenzaamheid rond de feestdagen, wanneer we open staan voor het lichte sentiment. Dat daaronder ons diepste verlangen verborgen zit, onderschrijf ik als opsteller. Eenzaamheid in de liefde is een groot thema. We zijn op zoek naar een partner, of we hebben een partner maar voelen ons alsnog alleen. Het is in wezen hetzelfde. Allemaal zoeken wij de ware. Vaak zeggen we dat we heel graag een partner willen en dat we er voor open staan. Toch komen we de ware niet tegen, of mislukt het steeds en blijven we teleurgesteld achter. De vonk slaat niet over, het wonder geschiedt niet. Kerstmis met al de opgelegde romantiek van samenzijn en samen genieten is een uitstekend moment om wat dieper in te gaan op de zoektocht naar dit wonder. Hoe kun je bewust die potentiële partner naar je toe trekken?

Als ik goed naar de mensen kijk die zeggen dat ze hevig naar een partner verlangen, zie ik vaak dat ze de luikjes naar hun gevoel toch nog dicht hebben. Het is belangrijk om jezelf helemaal te durven geven en erop te vertrouwen dat de liefde je leidt. Dat is een echt commitment aan jezelf, de ander en vooral ook de liefde. Heb jij in je hart de keuze gemaakt dat je dat echt wilt? Ben je echt bereid diegene te zien en de ontmoeting toe te laten?

Het hebben van een relatie confronteert ons met onszelf. ‘Ik raak mezelf kwijt in de relatie’, is een vaak gehoorde klacht. Waarschijnlijk kunnen we in het dagelijks leven ook niet goed bij onszelf blijven, maar zijn we ons dat minder bewust. Er is dan niemand in de buurt die jouw emoties raakt of reacties oproept. In je eentje lijkt alles kalm en in harmonie. Een relatie is het middel om diep geconfronteerd te worden met jezelf. Daardoor is het ook de manier om te groeien, in verbinding, met al onze emotionele, mentale en seksuele dingen die spelen.

Wat bedoelen wij met het ‘zelf’? Wat is jezelf zijn en jezelf kwijt raken?  Is dat niet juist wat er een beetje moet gebeuren om je te kunnen geven aan de ander? Jezelf in de betekenis van de controle en het ego, moet je juist kwijt raken, zodat gevoel dat daaronder leeft kan gaan stromen. Jezelf zijn is een beeld, een overtuiging van hoe jij bent of graag wil zijn. Wanneer iemand die jou raakt prikt in dat zelf, gebeurt er iets. Heb jij de ruimte om dat toe te laten? Durf je dat aan te gaan, het zelf mee te nemen in de ontmoeting met de ander? Ook als de vertrouwde balans van wie jij was daarvoor in beweging moet komen?

Het gaat om ruimte voor de echte ontmoeting. Dat zijn niet zozeer de rouwe emoties, maar het diepere, zachtere gevoel dat je in je buik en hart hebt. Gevoelens hebben te maken met onze organen en onze adem. Wanneer gevoelens door ons denken in ons geheugen worden verankerd, worden het emoties die niet langer verbonden zijn met het moment maar met het verleden. Gevoelens verharden zich tot een emoties die ons de frisheid van het leven ontzeggen en de potentie tot vernieuwing en transformatie. Dit soort stagnerende emoties staan een heldere blik op wat werkelijk is in de weg.

Diep van binnen heb je de kracht om je niet door je emotionele geschiedenis te laten belemmeren, maar het is goed je eerst bewust te worden van deze geschiedenis. Misschien ervaren we die geschiedenis niet en voelen we alleen dat we in het hier en nu geen relatie hebben. Familie opstellingen laten die emotionele geschiedenis zien. In de opstelling kun je door middel van representanten of voorwerpen iets uit de geschiedenis dat jou steeds blokkeert, weghalen. We leggen het naast ons neer of geven het terug aan degene bij wie dat hoort. Zo ervaar je het leven een moment zonder die emotionele blokkade, en zal vanaf dat moment het gevoel dat daaronder leeft, gaan stromen. Er is ruimte voor de verbinding met de ander.

Stel er is iets aan de hand. Je voelt je niet lekker, je bent boos of verdrietig, er is geen  verbinding, er stroomt iets niet goed in de liefde, of er zit iets om je heen waardoor je geen contact maakt en de verkeerde partners aantrekt. Er zit iets tussen jou en je partner of potentiële partner in. Bedenk voor jezelf hoe het nu voor jou is; wat is dat iets tussen jullie in? Trek dat wat er tussen staat uit de hier en nu situatie. Dit probleem leg je achter je neer. Ik leg bijvoorbeeld mijn verlatingsangst neer bij mijn vader, en bij mijn opa neer. Ik kan de verlatingsangst nu helemaal loslaten, ik hoef in het hier en nu niet meer bang te zijn, want mijn geliefde is helemaal bij mij. Ze houdt heel erg veel van mij. Dat weet ik, dat voel ik. Dat gevoel, die verlatingsangst in mijn geval, die hoort bij mijn vader en bij mijn opa. Wat kan dat bij jou zijn? Wat staat jou in de weg om een zalig en gelukkig kerstfeest te vieren?

PS. Op zaterdag 23 januari geef ik weer de workshop ‘Leef de Liefde’ in Amsterdam. Vorige edities van deze workshop waren altijd ruim voor aanvang helemaal volgeboekt, dus als je voelt dat je hier nu eens echt mee aan de slag wilt wacht dan niet te lang met je aanmelding.

Vertel ons hieronder in het reactie veld wat je diepste verlangen in de liefde is. Welke liefde wil jij leven? Degene met de mooiste reactie wordt beloond met een GRATIS ticket voor de workshop ‘Leef de Liefde’ t.w.v. € 95  op 23 januari in Amsterdam.  Je kunt reageren t/m 26 december.

PS2. LET OP: Op 1 januari 2016 zullen de prijzen voor de Jaaropleiding Familie en Organisatieopstellingen en de 8-daagse Familieopstellingen worden verhoogd. De nieuwe prijs voor de Jaaropleiding Familie en organisatieopstellingen wordt straks € 2995 euro (nu nog € 2495). De nieuwe prijs voor de 8-daagse Cursus Familieopstellen wordt straks € 1295 (nu nog € 995). Als je het al een tijdje in je hoofd hebt om een van deze twee opleiding te gaan volgen is het nu dus echt een uitgelezen moment om je aan te melden.