Een ontmoeting in de liefde
Wat word ik telkens weer diep geraakt door hoe we onszelf kunnen tegenkomen in de liefde.
Zo krachtig, maar ook zo kwetsbaar is de ontmoeting in de liefde…
Een tijdje geleden werd ik diep geraakt tijdens onze online training, waar een stel zich echt liet raken, tranen vloeiden…
In hun woorden: “Dank je wel dat we vandaag mochten deelnemen aan de relatieopstelling. Het was nog mooier en wonderlijker dan we hadden kunnen bedenken, en het voelt echt als een geschenk!”
Wat raakt, is dat we onszelf zo gemakkelijk kunnen verliezen door triggers die oude verhalen oprakelen… Verhalen die we, zonder het te beseffen, tussen onszelf en onze liefde plaatsen.
Pfff, au, dit heb ik zelf zo vaak meegemaakt. Misschien herken jij dit ook wel?
Ik wil jou en mij hier zo graag van bevrijden. Ik zie nog steeds de gezichten van mijn exen voor me en wil voor hen zingen: “Het spijt me, ik houd van je, dank je wel.”
De essentie is dat we niet met anderen kunnen verbinden als we onszelf kwijt zijn
In familieopstellingen zien we dat we onszelf zijn kwijtgeraakt doordat we vroeg in onze hechting met ouders en het familiesysteem geschrokken zijn. Dit een plek geven, geeft nieuwe ruimte voor liefde!
Dit is ook voor ons als coaches heel belangrijk in onze basishouding naar onze cliënten toe. Hoe raken we verstrikt? Hoe snel willen we de ander ‘repareren’?
Ik ben zo dankbaar dat ik hier mijn hele leven in heb geïnvesteerd. Eerlijk gezegd moest ik ook wel, met zoveel oude pijn en trauma’s dat ik anders denk ik niet meer had kunnen leven.
Ik buig diep voor al mijn vrouwelijke leraren en mijn kinderen.
We hebben pijn en verwarring nodig om te groeien, net zoals mest de basis vormt voor bloei.
En wat fijn dat ook de lente echt begint! Het is tijd om ervoor te gaan met alles wat we hebben: de deur openzetten, harder lopen, meer liefde, meer werk, meer inzet…
Welke grote dromen staan op het punt om door jou heen te willen stromen? Wees scherp, kijk helder en leg nu een goed fundament.