Oogsten in de liefde…
De energetische herfst is aangebroken; je ziet het aan de hangende takken van de bomen. Het is tijd om te oogsten en ons voor te bereiden op de winter.
Het moment om ons leven en onze relaties te evalueren: wat nemen we mee en waarmee stoppen we?
Voor mij persoonlijk betekent dit dat ik opnieuw mag oogsten in de liefde. Het leven (God/Godin/Moeder Natuur/Aarde) gunt mij het voorrecht om jullie dankbaar te vertellen dat ik eind september ga trouwen en dat mijn aanstaande ook in verwachting is… 🧚♀️🥳
Mijn vierde kind… Wat een vreugde om zo dichtbij het leven te mogen zijn en hierin weer liefdevol dienstbaar te mogen zijn. Niet langer vanuit overleven, mezelf voorbij rennend, maar met zachte aandacht, dankbaar genietend en verwelkomend.
Daarnaast oogst ik het loslaten van mijn zorgen. Kleine kinderen, kleine zorgen; grote kinderen, grote zorgen. Ik laat mijn grote kinderen meer los en gun ze hun eigen lessen.
Ik sta naast ze en zal er altijd voor ze zijn.
Ook vier ik de uitbreiding van onze Academie voor Opstellingen met nieuwe trainers/opstellers die ons team komen versterken. Bovendien heb ik mijn eerste succesvolle masterclasses volledig in het Duits gegeven.
Laten we geen tijd verspillen aan drama of mindgames!
Zullen we allemaal nog meer onze angstige controle loslaten? En werkelijk meer mensen in ons hart toelaten om het leven samen te beleven?
Laten we de nuchtere goddelijkheid, die overal om ons heen zichtbaar aanwezig is, meer zien, voelen en toelaten. Onze Zinderende Zomerretraite was hierin een bron van inspiratie voor mij!
Laten we ons bewustzijn van liefde en leven vieren in alle kleine momenten, en geen tijd verspillen aan drama of mindgames! En als die toch de kop opsteken, laten we ervan leren en onderzoeken welke trauma’s geraakt zijn.
Laatst was ik geraakt door iets, en het is dan zo makkelijk om de ander de schuld te geven, terwijl diep van binnen een oude pijn werd geraakt. Herken je dit?
Ik ben dankbaar dat ik tegenwoordig snel zie en erken wat er in mij omgaat, en weer op zoek kan gaan naar de liefde. Laten we opstaan en onze liefde voelen.
Laten we oude wonden en pijn herkennen en erkennen, om vervolgens onszelf te vergeven. Dit doen we ook voor onze moeders, grootmoeders, vaders, grootvaders, enzovoort.
Laten we de aankomende duisternis verwelkomen als de donkere moedergodin, die ons helpt los te laten wat ons niet meer dient en ons dieper naar binnen brengt, naar onze liefde en ons licht.